การป้องกันและควบคุมสารเคมี (Safety with chemical) Safety, chemical, การป้องกัน, ควบคุมสารเคมี, เคมี

siamsafetyplus

การป้องกันและควบคุมสารเคมี

(Safety with chemical)

ข้อควรรู้เกี่ยวกับสารเคมี                สารเคมีบางชนิดสามารถติดไฟได้ง่าย สารเคมีบางชนิดสามารถระเบิดได้ แม้จะปราศจากความร้อนแต่สารเคมีที่มีความเข้มข้นสูงก็สามารถ ระเหยเป็นไอได้ทำให้ความชื้นในบรรยากาศโดยรอบเพิ่มขึ้นได้และบรรยากาศโดยรอบมีความบริสุทธิ์น้อยลง การสัมผัสกับไอระเหยของสารเคมีมากเกินไป ทำให้ระคายเคืองต่อหู ตา จมูก ปากรู้สึกผิดปกติในกระเพาะอาหาร ความสามารถใน การทำงานจะลดน้อยลง สารเคมีทุกชนิดสามารถทำให้เกิดการระคายเคืองอย่างรุนแรง ถ้ากระเด็นเข้าตาโดยเฉพาะสารเคมีที่ร้อน แต่ก็ยังอันตรายน้อยกว่าการขับรถท่ามกลางการจราจรที่วุ่นวาย ระดับความปลอดภัยของสารเคมีจะต้องให้สอดคล้องกับ ค่ามาตรฐานที่กำหนดไว้ ค่ามาตรฐานความปลอดภัยจะช่วยให้ทุกคนปฏิบัติงานด้วยความปลอดภัย การที่จะมีสุขภาพดีและมีความปลอดภัยในการทำงานจะต้องอาศัยความร่วมมือจากผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องรวมทั้งความรับผิดชอบของฝ่ายบริหาร คือต้องปฏิบัติตามค่ามาตรฐานความปลอดภัย ควรเฝ้าระวังสภาพแวดล้อมการทำงาน เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีสิ่งที่เป็นอันตรายต่อสุขภาพของคนงาน  และเก็บบันทึกผลไว้ ให้คำแนะนำกับคนงานเรื่อง อันตรายของสารเคมีที่ใช้ในสถานประกอบการ จัดเตรียมสถานที่ปฏิบัติงานให้มีความปลอดภัย มีปัญหาในพื้นที่การทำงานแจ้งให้หัวหน้าทราบทันที ถ้าคิดว่าการปฏิบัติงานไม่ปลอดภัย สามารถขอความร่วมมือให้มีการประเมินอันตรายต่อสุขภาพได้จาก หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ปฏิบัติตามกฎระเบียบในการปฏิบัติงานอย่างเคร่งครัด  ตลอดเวลาต้องทำงานด้วยความระมัดระวังและ ผู้ปฏิบัติต้องได้รับการฝึกมาอย่างดี ปฏิบัติตามกฎความปลอดภัยตลอดเวลา ถ้าต้องการข้อมูลเพิ่มเติมหรือมีปัญหาควรปรึกษาหัวหน้างาน  หรือเจ้าหน้าที่จากหน่วยงานภาครัฐ ที่เกี่ยวข้องกับความปลอดภัย                      องค์ประกอบที่บ่งชี้อันตรายของความเป็นยาพิษที่เกิดจากสารเคมีขึ้นอยู่กับ                ความไวรับของแต่ละบุคคล อายุ ภาวะโภชนาการ ระยะเวลาของการเกี่ยวข้องสัมผัส ปัจจัยทางภูมิศาสตร์ เช่น การสัมผัสกับความร้อนจะเสริมให้เกิดอันตรายมากยิ่งขึ้น                             สารเคมีเข้าสู่ร่างกายโดย                ทางหายใจเข้าไป โดยการกินเข้าไป สัมผัสทางผิวหนัง ผ่านทางรกจากแม่ถึงลูก               ความเป็นพิษของสารเคมี   แบ่งเป็นกลุ่มได้ดังนี้                สารที่ทำให้เกิดการระคายเคือง คัน แสบ ร้อน พุพอง  เช่น กรด ต่างๆ ก๊าซคลอรีน แอมโมเนีย ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ สารที่ทำให้หมดสติได้ สารเคมีนี้ไปแทนที่ออกซิเจน เช่น  คาร์บอนไดออกไซด์ ไนโตรเจน ไซยาไนด์ สารเสพติด เป็นสารที่เป็นอันตรายต่อระบบประสาท เช่น สารที่ระเหยได้ง่าย ได้แก่ แอลกอฮอล์เบนซินอะซิโตน อีเทอร์ คลอโรฟอร์ม ทำให้ปวดศีรษะ เวียน มึนงง สารที่เป็นอันตรายต่อระบบการสร้างโลหิต เช่น  ตะกั่วจะไปกดไขกระดูก ซึ่งทำหน้าที่สร้างเม็ดเลือดแดง ทำให้เม็ดเลือดแดงน้อยกว่าปกติเกิดโลหิตจาง สารที่เป็นอันตรายต่อกระดูก ทำให้กระดูกเสียรูปร่าง หรือทำให้กระดูกเปราะ  ฟอสฟอรัส แคลเซียม สารที่ทำอันตรายต่อระบบการหายใจ เช่น ปอด  ทำให้เกิดเยื่อพังผืด ไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับออกซิเจนได ความจุอากาศในปอดจะน้อยลงทำให้หอบง่าย  เช่น ฝุ่นทราย ฝุ่นถ่านหิน สารก่อกลายพันธ์ ทำอันตรายต่อโครโมโซม  ซึ่งความผิดปกติจะปรากฏให้เห็นในลูกหรือ ชั้นหลาน เช่น สารกัมมันตภาพรังสี  สารฆ่าแมลง โลหะบางชนิด ยาบางชนิด สารก่อมะเร็งทำให้สร้างเซลล์ใหม่ขึ้นมาเรื่อยๆ มากเกินความจำเป็นทำให้เกิดเนื้องอกชนิดที่ไม่จำเป็น เช่น สารกัมมันตภาพรังสี สารหนูแอสแบสตอสนิเกิ้ล เวนิลคลอไรด์ เบนซิน สารเคมีที่ทำให้ทารกเกิดความพิการคลอดออกมามีอวัยวะไม่ครบ เช่น ปากแหว่ง เพดานโหว่ แขนด้วน ขาด้วนตัวอย่างของสารในกลุ่มนี้ ได้แก่ ยาธาลิโดไมด์ สารตัวทำละลายบางชนิดยาปราบศัตรูพืชบางชนิด                      สารเคมีที่สั่งซื้อมาใช้ ควรมีฉลากปิดกำกับดังนี้                ชื่อทางการค้า ชื่อทางเคมี ชื่อและที่อยู่ของผู้ผลิตและจำหน่าย สัญลักษณ์อันตราย ลักษณะความเสี่ยง ข้อแนะนำความปลอดภัย                      นอกจากนี้บริษัทฯ  ควรจะได้มีข้อมูลความปลอดภัยเคมีภัณฑ์ ประกอบด้วย                ชื่อทางเคมี อันตรายต่อร่างกายและสุขภาพ ทางเข้าสู่ร่างกาย การเฝ้าระวังสุขภาพของคนงาน ระดับที่อนุญาตให้สัมผัสได้ ข้อควรระวังในการใช้ การควบคุมความปลอดภัยและการปฏิบัติงาน อุปกรณ์อันตรายส่วนบุคคล ข้อปฏิบัติเมื่อเกิดการรั่วไหล มาตรการฉุกเฉิน การปฐมพยาบาล แหล่งข้อมูลอื่น ๆ               หลักในการควบคุมและป้องกันอันตราย จากสารเคมี                   แหล่งกำเนิดของสารเคมี                 ใช้สารที่มีพิษน้อยกว่าแทน เปลี่ยนกระบวนการผลิตใหม่ เช่น ใช้ระบบเปียกแทนระบบแห้ง เพื่อมิให้เกิดฝุ่นฟุ้งกระจาย แยกกระบวนการผลิตที่มีอันตรายออกต่างหาก สร้างที่ปกปิดกระบวนการผลิตให้มิดชิด มิให้สารเคมีฟุ้งกระจายออกไป ติดตั้งระบบดูดอากาศเฉพาะที่ การบำรุงรักษา เครื่องมือ เครื่องจักร                      ทางผ่านของสารเคมี                 การบำรุงรักษาสถานที่ทำงานให้สะอาดเรียบร้อย การติดตั้งระบบระบายอากาศทั่วไป เพิ่มระยะทางให้ผู้ปฏิบัติห่างจากแหล่งสารเคมี การตรวจหาปริมาณสารเคมีเทียบกับค่ามาตรฐานความปลอดภัยจะต้องปรับปรุง แก้ไขหากสูงเกินกว่าค่ามาตรฐานความปลอดภัย                      ผู้ปฏิบัติงาน                 การให้การศึกษาและการฝึกอบรมให้ทราบถึงอันตรายและการป้องกัน การลดชั่วโมงการทำงานที่เกี่ยวกับสารเคมีที่เป็นอันตรายให้น้อยลง การหมุนเวียนหรือการสับเปลี่ยนหน้าที่การปฏิบัติงาน การให้ผู้ปฏิบัติงานทำงานอยู่ในห้องที่ควบคุมเป็นพิเศษ การตรวจสุขภาพก่อนเข้าทำงาน การใช้เครื่องป้องกันอันตรายส่วนบุคคล                                    การใช้สารเคมี                ต้องทราบถึงอันตรายของสารเคมีและวิธีการควบคุม ต้องล้างมือทุกครั้งหลังปฏิบัติงานกับสารเคมี สวมอุปกรณ์ป้องกันอันตรายส่วนบุคคลเสมอ ทำความสะอาดบริเวณทำงานทุกครั้งหลังเลิกงาน ปิดฝาภาชนะให้แน่นทุกครั้งหลังเลิกใช้ อย่า! ใช้ปากดูดสารเคมีแทนลูกยาง จัดเก็บสารเคมีไว้ในที่เย็น อากาศถ่ายเทดี ห่างแหล่งกำเนิดประกายไฟ อย่า! ปฏิบัติงานตามลำพังหรือไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง อย่า! ทดสอบโดยการสูดดมหรือกลืนกิน

ข้อมูลจาก shawpat